ای عشق! ازتو پیر و جوان را گزیر نیست           ای سـربـلـنـد! با تـوکسی سـر بـه زیـر نیست

چـونی ؟ که تا به مُلک دلـی خـانـه ساختـی           دیگر کسی به جُز تو در آن دل ، امیـر نیست

گـر سوی کس اشـاره به جـان باختن کـنی            فـرقــی مـیـان عـاشـقِ بُـرنـا و پـیـــر نـیـست

در کــربــلا ولایـتِ دل بــا حـبـیـب بـــود             عشقـی حبیب یـافـت که آن را نـظـیــر نیست

از زیــرِ بــرفِ پــیــریِ او لالـه بـردمـیــد            هـرگـه ز بـاغ دل بـدمــد لالـه ،دیـــر نـیـست

در بیشـه هـای سبـزِ وفـا ، شیـر سـرخ بود            رهـرو اگــــر حـبـیـب نـبـاشـد ، دلـیـر نیست

از صـولـتـی کـه در نـگـه آن دلــیــر بــود             در لــرزه مـی فـتــاد اگـر جـانِ شـیـر بــود